-door Harry ten Klooster-
Een gloednieuw seizoen, nieuwe kansen. Vorig jaar eindigde het tweede team met een stevige eindsprint in de middenmoot van de vijfde klasse. Dit jaar zijn we ingedeeld bij een groot aantal Twentse teams + de reserves van Wolvega. Zwolle krijgt zo uit alle windstreken wat mee. Om in die meteorologische sferen te blijven: tijdens de eerste ronde zat de wind mee.
De aanloop naar onze eerste wedstrijd was niet bepaald vlekkeloos. Op onze eerste borden misten we spelers. Dat noopte de teamleider tot overpeinzingen en intern beraad. Onze tegenstander waren de schaakvrienden uit Zuid. Vorig jaar speelden we ternauwernood 4-4, met zelfs zeven spelers van hun kant! Niettemin een bekende, geduchte, doch gerespecteerde tegenstander.
Zaterdagmiddag ontvingen we het achttal uit Zuid in De Terp. In onze opstelling had ik wat geschoven om de winstkansen te verruimen. Maar zien wat dat zou opleveren. Onze invallers Walter en Geert Jan schoven op 1 en 2 aan. De overige borden waren ongeveer bezet zoals gebruikelijk. Het achttal van ZZS! miste ook een paar sterke spelers uit de basisopstelling. Voorwaar, twee gehavende teams aan de aftrap van een nieuw schaakseizoen. Voordat ik er eens goed voor kon gaan zitten verscheen een dikke 0 op ons formulier. GJ (2) haalde de 26 zetten (met mat) niet. Nee, een heel opzichtig stukverlies na acht of negen zetten zag ik op zijn notatieformulier staan. Snif! Terug van weggeweest was Martin. Vorig jaar wat partijtjes bij Pegasus gespeeld, dit jaar de bridgekaarten weer ter hand genomen, nu aangeschoven aan bord 8. Wellicht wat stroef, maar met voordeel uit de opening gekomen, wist Martin pardoes met zijn dame het vijandelijke veld e8 te vinden. Resultaat: mat achter de paaltjes! Beteuterd moest zijn tegenstander het punt aan Martin laten. Martin natuurlijk in z’n nopjes. 1-1 binnen drie kwartier.
Die score bleef tot anderhalf uur na de aftrap op Freds fraai vernieuwde, interactieve standenformulier staan. Nieuw in de vaste gelederen van het tweede (vorig jaar speelde hij een keer mee) was Sander. Het doet mij deugd te aanschouwen dat de jeugd aanschuift bij de grijzer wordende massa. Heel verdienstelijk omzeilde Sander, nadat hij al op voordeel was gekomen, de witte dreigingen. Heel netjes wikkelde de jongeling af en soepel, in alle rust, schoof hij zijn tegenstander van het bord. Knap werk! Intussen was bij Walter (1) een pion in rook opgegaan. Met de witte e-lijn batterij van dame + torens kwam Rick met grof geschut de zwarte stelling binnen. Daar dreigde ook een lege dop te vallen. We hebben dan wel jeugd binnen de gelederen, ook de senioren-ervaring liet zich gelden: Henk (6) speelde bijna oerdegelijk -op die verloren pion na- . Maar wat wil je met ongelijke lopers, fluisterde hij. Zijn opponent wilde het nog wel proberen, maar zag met gebogen hoofd het onvermijdelijke in. Remise. Dat Walter het hoofd moest buigen was toen al bekend geworden. Het stond weer gelijk: 2,5 - 2,5. Toch een nette tussenstand zult u mogelijk opmerken. Drie partijen nog te gaan.
Met wel een weer héél rare variant op de Pirc werkte Albert (5) zich behoorlijk in de nesten. Wit versplinterde de zwarte stelling met pionzet e6. Alle hens aan dek bij de Dalfsenaar! Dat de dame op a2, die daar een pion snoepte, meehielp aan zowel de verdediging van f7 als (later) de aanval op f2 en g2 was zijn redding. Of nee, het was dat zijn tegenstander overmoedig offerde, maar die doos hout niet in winst kon omzetten! Ineens waren de bordjes verhangen en kon onze man het punt incasseren. Noah (3), die zich wilde revancheren voor zijn onnodige verlies eerder deze week in Apeldoorn, trok scherp ten strijde. Stukkenontwikkeling kenden de spelers niet, maar voor mij ondoorzichtige manoeuvres, als orkanen, trokken over de 64 velden. Enige consternatie ontstond daar toen de klok niet deed wat werd verwacht. Heel sportief was de oplossing: ondanks dit vervelende euvel werd besloten de boeiende partij te vervolgen. Ik zat naast Noah te schuiven. Een aangenaam ruimtevoordeel had ik mijzelf verworven. Het uitbouwen ervan werd bespoedigd door een foutief plan van mijn tegenstander. Ik was er snel bij om -na verhoging van de druk en stukkenruil- een pion mee te snoepen. Toen een paardeneindspel resteerde kon ik het spel vlot en strak naar winst uitspelen. Als u goed gelezen & meegerekend heeft, betekende dat de winst voor ons team! Noah deed uiteindelijk nog een halfje in het zakje door de vrede te tekenen. Een onverwachte, licht gelukkige winst van 5-3, mede door de tactische opstelling. Een mooie ouverture van het seizoen!