Gastenboek ZSG

Vlaggenschip vist achter het net na vroege voorsprong                                    Miklós Hoffer

In de eerste ronde werd ons gelijk ingepeperd dat de derde klasse KNSB een wat robuuster podium is dan de vierde klasse.  Daar komt nog eens de versterking de bovenste klassen bij. De KNSB wil dat het competitiehuis meer op een piramide gaat lijken.

In de tweede ronde waren er goede kansen. Een bescheiden bedrag bij Unibet inzetten op een Zwolse winst was geen kansloze zaak. Het bezoekend team Moira Domtoren betrof een collega-promovendus, qua rating vergelijkbaar. Bovendien hadden we thuisvoordeel met zowel de manschappen van De ANPARC als die van De Beamer in De Terp. ZSG 1 en 2 thuis – gratis entree voor de bezoekers!

De aftrap was voor Boris met zwart. In de Jobava London werd de witte pionnenfalanx opgevangen met positioneel nauwkeurige zetten.  Dit resulteerde in een vlotte remise ½-½

Hierna won Marc op bord 6. Het recente trainingskamp op Tenerife wierp zijn vruchten af.  Met wit overbrugde hij een ratingverschil van 150 elopunten moeiteloos in een Engelse partij. Hij was de slagvaardigste in een dynamisch handgemeen. 1½-½

Daarna won ik op bord 3. Wit probeerde het in het Siciliaans eens op de damevleugel. Op zich speelbaar maar een fout kostte vele tempi. Een aanval over de halfopen h-lijn werd hem vervolgens te machtig. 2½-½

Ronald speelde met wit een Franse partij waarin hij wat ruimte-overwicht had. Zwart had echter deze loopgraaf wel goed in de vingers en op enig moment werd tot een staakt-het-vuren besloten.

3-1

Helaas is Jan inmiddels onderuit gegaan, via een blunder van het talud gerold. Dat was erg jammer, want het dubbeltoreneindspel stond mogelijk gewonnen. Een misrekening kostte materiaal en dat werd vechten tegen de bierkaai. 3—2

Bart kwam remise overeen aan 2. Na eerst vrij goed te hebben gestaan moest er later wat keepwerk worden verzet. In elk geval werden de juiste zandzakken voor de deur geplaatst. 3½-2½

Brian zag zijn lange hegemonie met wit onderbroken tegen een taaie tegenstander. Hij probeerde nog wat trucjes maar zwart liet zich niet foppen.3½-3½

Het slotakkoord was voor René. Hij speelde op zich wel goed en het complexe eindspel werd door de digitale scherprechter in de analyste als gewonnen beoordeeld. In de praktijk was het lastig. Het juiste plan werd niet gevonden en in de counter was wit genadeloos. 3½-4½

Dat kwam hard aan – bleven we daar alsnog met lege handen achter! Waar is de fles?

Onze vrienden van Hoogeveen schoven aan bij Restaurant Taiwan en het werd ondanks de door beide teams geïncasseerde mokerslagen nog een ouderwets gezellige avond. Ik sjouwde Don Leo op de bagagedrager naar het station. We namen afscheid van onze vrienden, in de wetenschap hen spoedig weer te zullen zien.

Eerste ronde KNSB voor ZSG 2: een gloednieuw seizoen, nieuwe kansen. Vorig jaar eindigde het tweede team met een stevige eindsprint in de middenmoot van de vijfde klasse. Dit jaar zijn we ingedeeld bij een groot aantal Twentse teams + de reserves van Wolvega. Zwolle krijgt zo uit alle windstreken wat mee. Om in die meteorologische sferen te blijven: tijdens de eerste ronde zat de wind mee.

De aanloop naar onze eerste wedstrijd was niet bepaald vlekkeloos. Op onze eerste borden misten we spelers. Dat noopte de teamleider tot overpeinzingen en intern beraad. Onze tegenstander waren de schaakvrienden uit Zuid. Vorig jaar speelden we ternauwernood 4-4, met zelfs zeven spelers van hun kant! Niettemin een bekende, geduchte, doch gerespecteerde tegenstander.

Zaterdagmiddag ontvingen we het achttal uit Zuid in De Terp. In onze opstelling had ik wat geschoven om de winstkansen te verruimen. Maar zien wat dat zou opleveren. Onze invallers Walter en Geert Jan schoven op 1 en 2 aan. De overige borden waren ongeveer bezet zoals gebruikelijk. Het achttal van ZZS! miste ook een paar sterke spelers uit de basisopstelling. Voorwaar, twee gehavende teams aan de aftrap van een nieuw schaakseizoen. Voordat ik er eens goed voor kon gaan zitten verscheen een dikke 0 op ons formulier. GJ (2) haalde de 26 zetten (met mat) niet. Nee, een heel opzichtig stukverlies na acht of negen zetten zag ik op zijn notatieformulier staan. Snif! Terug van weggeweest was Martin. Vorig jaar wat partijtjes bij Pegasus gespeeld, dit jaar de bridgekaarten weer ter hand genomen, nu aangeschoven aan bord 8. Wellicht wat stroef, maar met voordeel uit de opening gekomen, wist Martin pardoes met zijn dame het vijandelijke veld e8 te vinden. Resultaat: mat achter de paaltjes! Beteuterd moest zijn tegenstander het punt aan Martin laten. Martin natuurlijk in z�n nopjes. 1-1 binnen drie kwartier.

Die score bleef tot anderhalf uur na de aftrap op Freds fraai vernieuwde, interactieve standenformulier staan. Nieuw in de vaste gelederen van het tweede (vorig jaar speelde hij een keer mee) was Sander. Het doet mij deugd te aanschouwen dat de jeugd aanschuift bij de grijzer wordende massa. Heel verdienstelijk omzeilde Sander, nadat hij al op veerdeel was gekomen, de witte dreigingen. Heel netjes wikkelde de jongeling af en soepel, in alle rust, schoof hij zijn tegenstander van het bord. Knap werk! Intussen was bij Walter (1) een pion in rook opgegaan. Met de witte e-lijn batterij van dame + torens kwam Rick met grof geschut de zwarte stelling binnen. Daar dreigde ook een lege dop te vallen. We hebben dan wel jeugd binnen de gelederen, ook de senioren-ervaring liet zich gelden: Henk (6) speelde â��bijnaâ�� oerdegelijk â�¦ op die verloren pion na. Maar wat wil je met ongelijke lopers, fluisterde hij. Zijn opponent wilde het nog wel proberen, maar zag met gebogen hoofd het onvermijdelijke in. Remise. Dat Walter het hoofd moest buigen was toen al bekend geworden. Het stond weer gelijk: 2,5 â�� 2,5. Toch een nette tussenstand zult u mogelijk opmerken. Drie partijen nog te gaan. 

Met wel een weer héél rare variant op de Pirc werkte Albert (5) zich behoorlijk in de nesten. Wit versplinterde de zwarte stelling met pionzet e6. Alle hens aan dek bij de Dalfsenaar! Dat de dame op a2, die daar een pion snoepte, meehielp aan zowel de verdediging van f7 als (later) de aanval op f2 en g2 was zijn redding. Of nee, het was dat zijn tegenstander overmoedig offerde, maar die doos hout niet in winst kon omzetten! Ineens waren de bordjes verhangen en kon onze man het punt incasseren. Noah (3), die zich wilde revancheren voor zijn onnodige verlies eerder deze week in Apeldoorn, trok scherp ten strijde. Stukkenontwikkeling kenden de spelers niet, maar voor mij ondoorzichtige manoeuvres, als orkanen, trokken over de 64 velden. Enige consternatie ontstond daar toen de klok niet deed wat werd verwacht. Heel sportief was de oplossing: ondanks dit vervelende euvel werd besloten de boeiende partij te vervolgen. Ik zat naast Noah te schuiven. Een aangenaam ruimtevoordeel had ik mijzelf verworven. Het uitbouwen ervan werd bespoedigd door een foutief plan van mijn tegenstander. Ik was er snel bij om � na verhoging van de druk en stukkenruil � een pion mee te snoepen. Toen een paardeneindspel resteerde kon ik het spel vlot en strak naar winst uitspelen. Als u goed gelezen & meegerekend heeft, betekende dat de winst voor ons team! Noah deed uiteindelijk nog een halfje in het zakje door de vrede te tekenen. Een onverwachte, licht gelukkige winst van 5-3, mede door de tactische opstelling. Een mooie ouverture van het seizoen!

De tweede ronde van de SOS-competitie verwees het ZSG achttal naar Apeldoorn. Met enige moeite had de teamleider-Osbo-de acht spelers bereid gevonden aan te treden. “Vertrek 19:00 uur, zuidzijde station”, vermeldde, naast de opstelling, de mail die ik kreeg. Merkwaardig tijdstip, want Apeldoorn ligt binnen een half rijuur van Zwolle. Had de teamleider zich vergist? Erg handig bleek onze tijdige aankomst in het lokale Denksportcentrum niet te zijn. Geen koffie aanwezig. Het met de E. coli bacterie vervuilde drinkwater stond namelijk direct aangesloten op de koffiemachine. Geen alternatief, behalve dan slappe thee (min. 3 minuten gekookt water), frisdrank en, voor de latere uurtjes koel bier. Mijn tegenstander heel vriendelijk: “wat wilt u drinken?” Bij afwezigheid van koffie, graag een thee. U begrijpt dat onze klok met minuten vertraging werd geactiveerd. Intussen hadden mijn teamgenoten ook hun plek gevonden. De Friese afvaardiging voerde het achttal aan. Hij opende met zijn bekende variant op de Dame-Indisch (d4, c4, Pc3, e3 en Pge2). De Dalfser chauffeur (5) perste de zetten van het Italiaans gambiet razendsnel op het bord. Ik had even de tijd om de eerste schermutselingen in mij op te nemen. De teamleider had in zijn Siciliaanse opening te snel gerokeerd: het paard kwam binnengehuppeld op c7. Er stonden nogal wat zwarte stukken ‘aangekrant’. Uiterst merkwaardig waren de verrichtingen op 6 (Noah). In een gelijke stelling liet hij een paar kostbare pionnen wegkapen. Geheel vrijwillig. Aardig van onze man, maar dat was toch niet de bedoeling? Op 4 had René zijn paard in de witte gelederen geposteerd: het stuk werd op e3 verwijderd, ten koste van het zwarte initiatief op de damevleugel. Naast mij op 8 (Walter) werd ook een lesje uit de schaakboeken op het bord gebracht: “hoe ontwikkel ik?”. Ik had geleerd: rustig zetjes doen, ontwikkelen en een plan. Niets van dit alles. De zwarte koning bleef op zijn post, terwijl er omheen allerlei gaten vielen. Nee, dan op 3 (Brian), die liet zien hoe je afwachtend voor de winst kunt gaan. Zijn opponent (Thomas Manschot) vindt het blijkbaar leuk om ZSG cadeautjes te bezorgen. Ook deze avond. Via een opzichtige fout belandde Thomas in de penarie. En ik? Ik had op 7 na een rustige opzet veel meer ruimte. Ja, zo kun je een tegenstander ook tot wanhoop drijven! Op zet 19 of 20 bleef een smakelijke loper hangen. Vier zetten later konden letterlijk en spreekwoordelijk de stukken weer in het doosje. Ik was dan niet de eerste die een punt mocht bijschrijven, Brian was mij net te snel af. Hij had zijn cadeautje uitgepakt en in dank aanvaard. Dat waren twee punten in de tas. De verdedigingskunst van Noah strekte ver, maar de opgerukte kleinnood was hem te machtig. Het kleinnood van René daarentegen was naar a2 opgerukt en legde de witten lam. Mooi! Dat was dan weer prettig: 3-1 voor. Sneu dat daar maar een halfje aan toegevoegd kon worden. De kansen om matchpunt(en) mee naar Zwolle te nemen waren best wel aanwezig. Het Italiaans gambiet van Albert stierf in schoonheid en de ontwikkeling van de Walters stukken kwam niet van de grond. Veel meer woorden geef ik deze partijen niet, omdat het slotvuurwerk van de topborden afspatte. Ferdinand leek op een veelbelovende overwinning af te stevenen. Jammer dat een matje niet gevonden werd, terwijl de omstanders van alles hadden gezien (en veel ook niet). Op 2 was een verwoede strijd gaande waarbij de zwarte koning het veld werd ingejaagd. De monarch kon zich lang staande houden, maar de witte loper + dame wisten in hoge tijdnood de weg naar winst te vinden. “Geen parel van een pot, maar wel erg vermakelijk”, mompelde onze captain. Daarmee was de nederlaag een feit. Jammer. Voor de maandag een gezellig avondje schaak. Met dank aan de ontvangende Apeldoorners gingen wij weer huiswaarts. Volgende ronde is op vrijdag 8 november in De Terp, met als opponent het sterke Amersfoort.

Uitslagen interne