1 oktober '22
11:30:29

Albert - Thijmen 1-0

Bart - Henk 1/2 -1/2

Brian - Miklos 1/2-1/2
Harry - Ineke 1-0

A.s. donderdag spelen Jan - Fedde bij ZZS hun partij.

De volgende ronde is vrijdag 28 oktober. De indeling:

1 oktober '22
10:06:29

1 oktober '22
10:04:18

Volgens mij zijn dit de uitslagen

Albert de B - Thijmen 1-0

René - Ronald 0–1

1 oktober '22
09:43:00

1 oktober '22
00:39:27

28 september '22
21:54:47

Vrijdag 30 ronde 1 van de interne:

Albert de B - Thijmen

Vrijdag 7 okt. 20.00 uur ZSG - Wageningen (SOS)

Zaterdag 8 okt. 13.00 uur ZSG - Philidor (KNSB)

25 september '22
02:24:25

Vandaag, zaterdag 24 september, een week na het overlijden van Gijs, vond de afscheidsdienst plaats in de Sionskerk te Zwolle. Door mijn werk kan ik soms een begrafenis of een bruiloft waar ik erg graag heen wil niet bijwonen, en dat was vandaag eigenlijk ook zo. "Gelukkig" had ik vorige week een ongelukje bij de verhuizing en kwam van muziek maken niks terecht.. Het werd een mooi en bitterzoet weerzien met een hoop vrienden van Descartes, wat leidde van de receptie bij het Wokstadion, via het Refter, waar we in Gijs' plaats halve liters Weihenstephaner achteroversloegen ("mét alcohol!" - zie verslag Fred van een tijdje geleden), naar de Gandhi.

Tijdens de dienst vertelde familie De Koning Gans veel familieverhalen, waarbij voor ons zeer herkenbare eigenschappen van Gijs voorbijkwamen. Niet alleen zijn oprechte joviale aanwezigheid, maar ook de taalvirtuoos "Is het antwoord op deze vraag niet 4?" "Klopt, het antwoord is niet vier" - "Wil je koffie of thee?" "Ja. Ik wil koffie of thee" en "Ik ga mijn fiets eens naar huis brengen" en een zeer fanatieke volger van allerlei obscure sporten, met name cricket en snooker.

Geert, sinds jaar en dag de beste vriend van Gijs, was lang aan het woord, en hij vertelde over hun gezamenlijke studietijd, de woning die ze samen deelden, vakanties, enzovoort. Een prachtig relaas. Namens de denksporten waren Harry ten Klooster, de voorzitter, en Arnout Arntz, de voorzitter van Descartes aan het woord. Na afloop overheerste het gevoel dat de relatief korte spreektijd die hiervoor was gereserveerd niet helemaal recht doet aan de sociale rol die Gijs vervulde in beide verenigingen. Ook de vele foto's die werden vertoond toonden een immer lachende Gijs, een echte levensgenieter, vaak met donderdagse of vrijdagse eenheid, maar bijna geen foto's met een schaakbord of een pak kaarten.

Daarom, en in aanvulling op mijn schrijven van vorige week, toch nog iets meer persoonlijke herinneringen.

Ik moet een jaar of 12 geweest zijn toen ik voor het eerst bij het vermaarde Denksportcentrum binnenliep. Op zoek naar uitdaging in het schaken werd ik lid van ZSG, eerst in de jeugd maar al snel bij de senioren. Zo lang als ik me kan herinneren stond Gijs achter de bar en regelde de interne competitie.

In mijn latere middelbare schooljaren was school niet altijd even leuk. Een mooie manier voor afleiding, en soms voor afreageren, was het wekelijkse hoogtepunt: de clubavond bij ZSG. In de jeugdcompetitie speelde ik dan steevast een Yugoslav / Fischer draak partij tegen Joost van Amersfoort, die ook in Stadshagen woonde, en wiens vader ons dan vaak kwam ophalen. En daarna gingen we eens kijken of we die ervaren rotten van de senioren een hak konden zetten.

Het Denksportcentrum was toen al helemaal geel gerookt - niet in het minst door de bridgers die er op dinsdag en donderdag zaten, en vaak op zaterdag - en het gebouw "ademde" achterstallig onderhoud. Toch is het een van de meest iconische denksportlocaties waar ik ooit ben geweest, en dankzij de manier waarop Gijs en Anita het runden, ook de meest huiselijke. De schaakclub was een van de weinige plekken waar je er echt onvoorwaardelijk 'bij' hoorde, ongeacht leeftijd of prestaties. De gezamenlijke interesse is wat telt, en wat de basis is voor vriendschap.

Op een gegeven moment ging Joost van Amersfoort niet meer elke week naar de club, en toen heb ik met mijn moeder onderhandeld dat ik een bepaalde bus terug zou nemen. Dat lukte meestal, maar niet altijd. Bij een lange partij + analyse, of als het gewoon gezellig was aan de snelschaaktafel, lukte het niet. Of beter gezegd, ik wilde niet. Schaken was immers leuk, veel leuker dan de stapel huiswerk die op me lag te wachten. Dan ging wel eens de vaste telefoon van het denksportcentrum... Ik riep Gijs nog na, terwijl hij naar de keuken snelde: "als het mijn moeder is, ik neem wel de volgende bus!"

Vervolgens hoorde ik vanachter de klapdeur "ja, die is nog hier.. het is een héél spannende partij. Ja.. een uur per persoon, maar we begonnen misschien iets later dan acht uur. ... Nee, die bus wordt errrrg lastig, maar de volgende zal die wel halen hoor" tijdens de blitz.

Waarvoor dank, Gijs! (en als je meeleest, sorry mam! Ik weet dat je het achteraf niet erg vindt ;) )

Ook ging ik wel eens op zaterdagochtend naar de bibliotheek, toen nog in de Diezerstraat, om bij de afdeling Sport en Spel de bridgeboekjes van Berry Westra in te lezen. Waar die interesse vandaan kwam durf ik eigenlijk niet meer te zeggen, misschien is het wel omdat er bij de bar nog wel eens een spelverdeling lag, of dat er tijdens de derde helft schaken nog even subtiel werd teruggekomen op de eerste helft bridge van de dag ervoor ('wie biedt er nou géén zeven sans, met ZO'N HAND'). In elk geval, ik wilde ineens ook bridge leren.

Op weg naar huis, ik weet niet waarom, fietste ik nog even om via het denksportcentrum om te kijken of het open was. Wist ik veel, ik had nog het beeld van het denksportcentrum als ware het een soort winkel/buurtcentrum, wat dan 's avonds geopend is voor verenigingen. Maar zowaar, er was een bridgewedstrijd aan de gang. Waar een 15-jarige bij bridge normaal gesproken vreemd wordt aan- en bijna weggekeken, gold dat niet voor Gijs. Tussen het 'fluiten' door werd ik zo goed als het ging wegwijs gemaakt in het bridge, dronk jus d'orange, at een tosti, keek bij handen en verwonderde me over afspel/tegenspel. Alleen het bieden was nog chocola voor me, want de boekjes van Berry Westra gingen niet veel verder dan de meest standaard conventies. Maar ook dat werd dan, als de gelegenheid er was, door Gijs keurig uitgelegd als ik aan tafel zat te kibitzen.

Het moet rond 2015 geweest zijn dat ik liet vallen ook wel eens "echt" te willen leren bridgen. Nou! zei Gijs, dan gaan we jou toch leren bridgen. Hup, op de dinsdagavond onder de hoede van o.a. Gijs, Peter en Marga Linssen, G.J. Rosebeek en anderen veegden we op een gegeven moment die dinsdag van tafel, waarna we het eens op de donderdag gingen proberen. Zeker 5 jaar heb ik met Gijs een partnership gevormd voor de donderdagavond, en een enkele cafédrive. Met heel veel plezier, kan ik wel zeggen. Vanwege de verhuizing naar Wolvega en andere verplichtingen heb ik noodgedwongen tijdelijk een punt achter het bridgen gezet (Gijs zou zeggen: een puntkomma) en daarmee ook het partnership voor de donderdagavond. Zijn totaal onverwachte overlijden betekent dat ik eind juni mijn laatste hand met Gijs moet hebben gespeeld. Eeuwig zonde. Ik zag er erg naar uit om nog eens een cafédrive met Gijs te kaarten, of een avondje invallen in de interne. Het heeft niet zo mogen zijn.

Een verhaal dat niet mag ontbreken in de herinneringen is dit artikel over het Denksportcentrum Zwolle, en de rol van Gijs daarin.

24 september '22
19:38:20

Wat een schok - gecondoleerd en sterkte met het verwerken van dit groot verlies.

Bij het (online) zien van de afscheidsdienst vandaag kwamen ook weer zoveel mooie herinneringen boven en de verhalen waren zo typerend. Voor mij begonnen de herinneringen in De Enk, maar het meest in mijn herinnering gegrift zijn alle vrijdagavonden in het Denksportcentrum. Een liefhebber van de schaaksport, maar juist ook een warme, altijd vriendelijke en vrolijke persoonlijkheid.

De laatste keer speelde ik tegen Gijs op het kroegentoernooi in Amersfoort een aantal jaren geleden. Natuurlijk een Aljechin, de uitslag was niet belangrijk - het was voornamelijk leuk om bij te praten, vanzelfsprekend onder het genot van een biertje.

Een groot verlies, maar de herinneringen blijven.

23 september '22
22:13:21

22 september '22
09:04:00

Vanochtend in de Zwolse Krant sprong zijn overlijdensadvertentie er onverwacht en plotseling uit.

Gijs was altijd vriendelijk, voorkomend en erudiet. En een echte clubman. iemand, die sfeer om zich heen schiep.

Het is niet goed voor te stellen dat hij er op clubavonden niet meer bij zal zijn. Wat jammer.

Rene 1 oktober '22 11:30:29		De uitslagen va de interne: Albert - Thijmen 1-0 Piet - Walter 1-0 Bart - Henk 1/2 -1/2 Brian - Miklos 1/2-1/2 Harry - Ineke 1-0 René - Ronald 0-1 A.s. donderdag spelen Jan - Fedde bij ZZS hun partij. De volgende ronde is vrijdag 28 oktober. De indeling: Thijmen - Ronald Henk - René Ineke- Bart Miklos- Harry Fedde-Brian Walter - Jan Albert - Piet

Ronald 1 oktober '22 10:04:18		Volgens mij zijn dit de uitslagen Albert de B - Thijmen 1-0 Piet - Walter 1-0 Brian - Miklos 1/2 Harry - Ineke 1/2 Bart - Henk 1-0 René - Ronald 0–1

Albert de Boer 1 oktober '22 09:43:00		Wat zijn de uitslagen van de eerste interne ronde?

Ferdinand 1 oktober '22 00:39:27		Er was naast de interne nog een rapidvierkamp: Fedde 3 Ferdinand 2 Davin 1 Jan S. 0

Rene 28 september '22 21:54:47		De agenda: Vrijdag 30 ronde 1 van de interne: Albert de B - Thijmen Piet - Walter Brian - Miklos Harry - Ineke Bart - Henk René - Ronald Vrijdag 7 okt. 20.00 uur ZSG - Wageningen (SOS) Zaterdag 8 okt. 13.00 uur ZSG - Philidor (KNSB)

Ferdinand 25 september '22 02:24:25		Meer herinneringen aan Gijs Vandaag, zaterdag 24 september, een week na het overlijden van Gijs, vond de afscheidsdienst plaats in de Sionskerk te Zwolle. Door mijn werk kan ik soms een begrafenis of een bruiloft waar ik erg graag heen wil niet bijwonen, en dat was vandaag eigenlijk ook zo. "Gelukkig" had ik vorige week een ongelukje bij de verhuizing en kwam van muziek maken niks terecht.. Het werd een mooi en bitterzoet weerzien met een hoop vrienden van Descartes, wat leidde van de receptie bij het Wokstadion, via het Refter, waar we in Gijs' plaats halve liters Weihenstephaner achteroversloegen ("mét alcohol!" - zie verslag Fred van een tijdje geleden), naar de Gandhi. Tijdens de dienst vertelde familie De Koning Gans veel familieverhalen, waarbij voor ons zeer herkenbare eigenschappen van Gijs voorbijkwamen. Niet alleen zijn oprechte joviale aanwezigheid, maar ook de taalvirtuoos "Is het antwoord op deze vraag niet 4?" "Klopt, het antwoord is niet vier" - "Wil je koffie of thee?" "Ja. Ik wil koffie of thee" en "Ik ga mijn fiets eens naar huis brengen" en een zeer fanatieke volger van allerlei obscure sporten, met name cricket en snooker. Geert, sinds jaar en dag de beste vriend van Gijs, was lang aan het woord, en hij vertelde over hun gezamenlijke studietijd, de woning die ze samen deelden, vakanties, enzovoort. Een prachtig relaas. Namens de denksporten waren Harry ten Klooster, de voorzitter, en Arnout Arntz, de voorzitter van Descartes aan het woord. Na afloop overheerste het gevoel dat de relatief korte spreektijd die hiervoor was gereserveerd niet helemaal recht doet aan de sociale rol die Gijs vervulde in beide verenigingen. Ook de vele foto's die werden vertoond toonden een immer lachende Gijs, een echte levensgenieter, vaak met donderdagse of vrijdagse eenheid, maar bijna geen foto's met een schaakbord of een pak kaarten. Daarom, en in aanvulling op mijn schrijven van vorige week, toch nog iets meer persoonlijke herinneringen. Ik moet een jaar of 12 geweest zijn toen ik voor het eerst bij het vermaarde Denksportcentrum binnenliep. Op zoek naar uitdaging in het schaken werd ik lid van ZSG, eerst in de jeugd maar al snel bij de senioren. Zo lang als ik me kan herinneren stond Gijs achter de bar en regelde de interne competitie. In mijn latere middelbare schooljaren was school niet altijd even leuk. Een mooie manier voor afleiding, en soms voor afreageren, was het wekelijkse hoogtepunt: de clubavond bij ZSG. In de jeugdcompetitie speelde ik dan steevast een Yugoslav / Fischer draak partij tegen Joost van Amersfoort, die ook in Stadshagen woonde, en wiens vader ons dan vaak kwam ophalen. En daarna gingen we eens kijken of we die ervaren rotten van de senioren een hak konden zetten. Het Denksportcentrum was toen al helemaal geel gerookt - niet in het minst door de bridgers die er op dinsdag en donderdag zaten, en vaak op zaterdag - en het gebouw "ademde" achterstallig onderhoud. Toch is het een van de meest iconische denksportlocaties waar ik ooit ben geweest, en dankzij de manier waarop Gijs en Anita het runden, ook de meest huiselijke. De schaakclub was een van de weinige plekken waar je er echt onvoorwaardelijk 'bij' hoorde, ongeacht leeftijd of prestaties. De gezamenlijke interesse is wat telt, en wat de basis is voor vriendschap. Op een gegeven moment ging Joost van Amersfoort niet meer elke week naar de club, en toen heb ik met mijn moeder onderhandeld dat ik een bepaalde bus terug zou nemen. Dat lukte meestal, maar niet altijd. Bij een lange partij + analyse, of als het gewoon gezellig was aan de snelschaaktafel, lukte het niet. Of beter gezegd, ik wilde niet. Schaken was immers leuk, veel leuker dan de stapel huiswerk die op me lag te wachten. Dan ging wel eens de vaste telefoon van het denksportcentrum... Ik riep Gijs nog na, terwijl hij naar de keuken snelde: "als het mijn moeder is, ik neem wel de volgende bus!" Vervolgens hoorde ik vanachter de klapdeur "ja, die is nog hier.. het is een héél spannende partij. Ja.. een uur per persoon, maar we begonnen misschien iets later dan acht uur. ... Nee, die bus wordt errrrg lastig, maar de volgende zal die wel halen hoor" tijdens de blitz. Waarvoor dank, Gijs! (en als je meeleest, sorry mam! Ik weet dat je het achteraf niet erg vindt ;) ) Ook ging ik wel eens op zaterdagochtend naar de bibliotheek, toen nog in de Diezerstraat, om bij de afdeling Sport en Spel de bridgeboekjes van Berry Westra in te lezen. Waar die interesse vandaan kwam durf ik eigenlijk niet meer te zeggen, misschien is het wel omdat er bij de bar nog wel eens een spelverdeling lag, of dat er tijdens de derde helft schaken nog even subtiel werd teruggekomen op de eerste helft bridge van de dag ervoor ('wie biedt er nou géén zeven sans, met ZO'N HAND'). In elk geval, ik wilde ineens ook bridge leren. Op weg naar huis, ik weet niet waarom, fietste ik nog even om via het denksportcentrum om te kijken of het open was. Wist ik veel, ik had nog het beeld van het denksportcentrum als ware het een soort winkel/buurtcentrum, wat dan 's avonds geopend is voor verenigingen. Maar zowaar, er was een bridgewedstrijd aan de gang. Waar een 15-jarige bij bridge normaal gesproken vreemd wordt aan- en bijna weggekeken, gold dat niet voor Gijs. Tussen het 'fluiten' door werd ik zo goed als het ging wegwijs gemaakt in het bridge, dronk jus d'orange, at een tosti, keek bij handen en verwonderde me over afspel/tegenspel. Alleen het bieden was nog chocola voor me, want de boekjes van Berry Westra gingen niet veel verder dan de meest standaard conventies. Maar ook dat werd dan, als de gelegenheid er was, door Gijs keurig uitgelegd als ik aan tafel zat te kibitzen. Het moet rond 2015 geweest zijn dat ik liet vallen ook wel eens "echt" te willen leren bridgen. Nou! zei Gijs, dan gaan we jou toch leren bridgen. Hup, op de dinsdagavond onder de hoede van o.a. Gijs, Peter en Marga Linssen, G.J. Rosebeek en anderen veegden we op een gegeven moment die dinsdag van tafel, waarna we het eens op de donderdag gingen proberen. Zeker 5 jaar heb ik met Gijs een partnership gevormd voor de donderdagavond, en een enkele cafédrive. Met heel veel plezier, kan ik wel zeggen. Vanwege de verhuizing naar Wolvega en andere verplichtingen heb ik noodgedwongen tijdelijk een punt achter het bridgen gezet (Gijs zou zeggen: een puntkomma) en daarmee ook het partnership voor de donderdagavond. Zijn totaal onverwachte overlijden betekent dat ik eind juni mijn laatste hand met Gijs moet hebben gespeeld. Eeuwig zonde. Ik zag er erg naar uit om nog eens een cafédrive met Gijs te kaarten, of een avondje invallen in de interne. Het heeft niet zo mogen zijn. Een verhaal dat niet mag ontbreken in de herinneringen is dit artikel over het Denksportcentrum Zwolle, en de rol van Gijs daarin. http://ernstfriedrich.blogspot.com/2014/04/anita-van-dalen-en-gijs-de-koning-gans.html

Frank Bijleveld 24 september '22 19:38:20		Wat een schok - gecondoleerd en sterkte met het verwerken van dit groot verlies. Bij het (online) zien van de afscheidsdienst vandaag kwamen ook weer zoveel mooie herinneringen boven en de verhalen waren zo typerend. Voor mij begonnen de herinneringen in De Enk, maar het meest in mijn herinnering gegrift zijn alle vrijdagavonden in het Denksportcentrum. Een liefhebber van de schaaksport, maar juist ook een warme, altijd vriendelijke en vrolijke persoonlijkheid. De laatste keer speelde ik tegen Gijs op het kroegentoernooi in Amersfoort een aantal jaren geleden. Natuurlijk een Aljechin, de uitslag was niet belangrijk - het was voornamelijk leuk om bij te praten, vanzelfsprekend onder het genot van een biertje. Een groot verlies, maar de herinneringen blijven.

Ronald 23 september '22 22:13:21		Rapid Ronde 1 Albert - Simon 1-0 Brian - Gideon 1/2 Jan K - Davin 0-1 Fedde - Ronald 1/2 Boris - Rene 0-1 Ronde 2 Davin - Ronald 0-1 Walter - Albert 1-0 Rene - Brian 1-0

wiebe lenstra 22 september '22 09:04:00		Gecondoleerd met het plotseling overlijden van Gijs Koning de Gans. Vanochtend in de Zwolse Krant sprong zijn overlijdensadvertentie er onverwacht en plotseling uit. Gijs was altijd vriendelijk, voorkomend en erudiet. En een echte clubman. iemand, die sfeer om zich heen schiep. Het is niet goed voor te stellen dat hij er op clubavonden niet meer bij zal zijn. Wat jammer. Wiebe Lenstra

Gastenboek ZSG