-door Miklós Hoffer-
Afgelopen vrijdag kwam het eerste van Amersfoort, een team uit de SGS, weer eens op bezoek. Vorig jaar werd het kampioen in de klasse door Hoogland op de valreep voorbij te streven. ZSG werd toen vierde. Het is een sterk team met een echt kanon aan boord, aan bord 2 opgesteld en 2345 rating – een kei van Amersfoort als het ware.
Er waren inmiddels 9 spelers beschikbaar voor deze wedstrijd. Had me uitgeroosterd om bar, verslaggeving en wedstrijdleiding te doen.
E Lees verder...
-door Harry ten Klooster-
Met de 5-3 uit de eerste ronde op zak ging het tweede Zwolse team met vertrouwen ronde 2 in. Op papier hebben we dan een wat mindere rating, de vechtlust vergoedt veel. Dat was tegen ZZS wel duidelijk geworden. Op het programma stond afgelopen zaterdag het uitduel tegen TAL 2. Nu kennen we grootmeester Tal, ook in Amsterdam West huist een vereniging die dezelfde naam draagt. Echter wij speelden tegen de reserves van Tjonger Aa Linde. Even aandacht voor een stukje his Lees verder...
-door René In 't Veld-
Zowel 2 Unlimited als Volumia zongen al iets in de strekking van de titel van dit verslag, evenals good old clubsupporter Leo. Duidelijk mag zijn dat het resultaat in Utrecht wederom niet goed was, mede veroorzaakt door een “nee” op bord 2. Geen handhaving in zicht, geen overwinning en geen complete opstelling is de huidige stand van zaken voor het vlaggeschip van ZSG.
Met de trein arriveerden we in hartje Utrecht waar een flinke verbouwing gaande was naast Lees verder...
-door Miklós Hoffer-
In de eerste ronde werd ons gelijk ingepeperd dat de derde klasse KNSB een wat robuuster podium is dan de vierde klasse. Daar komt nog eens de versterking van de bovenste klassen bij. De KNSB wil dat het competitiehuis meer op een piramide gaat lijken.
In de tweede ronde waren er goede kansen. Een bescheiden bedrag bij Unibet inzetten op een Zwolse winst was geen kansloze zaak. Het bezoekend team Moira Domtoren betrof een collega-promovendus, qua rating vergelijk Lees verder...
-door Harry ten Klooster-
Een gloednieuw seizoen, nieuwe kansen. Vorig jaar eindigde het tweede team met een stevige eindsprint in de middenmoot van de vijfde klasse. Dit jaar zijn we ingedeeld bij een groot aantal Twentse teams + de reserves van Wolvega. Zwolle krijgt zo uit alle windstreken wat mee. Om in die meteorologische sferen te blijven: tijdens de eerste ronde zat de wind mee.
De aanloop naar onze eerste wedstrijd was niet bepaald vlekkeloos. Op onze eerste borden misten we spelers. Lees verder...
-door Harry ten Klooster-
De tweede ronde van de SOS-competitie verwees het ZSG achttal naar Apeldoorn. Met enige moeite had de teamleider-Osbo-de acht spelers bereid gevonden aan te treden. “Vertrek 19:00 uur, zuidzijde station”, vermeldde, naast de opstelling, de mail die ik kreeg. Merkwaardig tijdstip, want Apeldoorn ligt binnen een half rijuur van Zwolle. Had de teamleider zich vergist?
Erg handig bleek onze tijdige aankomst in het lokale Denksportcentrum niet te zijn. Geen koffie aanwezig. Het met de E. coli bacterie vervuilde drinkwater stond namelijk direct aangesloten op de koffiemachine. Geen alternatief, behalve dan slappe thee (min. 3 minuten gekookt water), frisdrank en, voor de latere uurtjes koel bier. Mijn tegenstander heel vriendelijk: “wat wilt u drinken?” Bij afwezigheid van koffie, graag een thee. U begrijpt dat onze klok met minuten vertraging werd geactiveerd. Intussen hadden mijn teamgenoten ook hun plek gevonden.
De Friese afvaardiging voerde het achttal aan. Hij opende met zijn bekende variant op de Dame-Indisch (d4, c4, Pc3, e3 en Pge2). De Dalfser chauffeur (5) perste de zetten van het Italiaans gambiet razendsnel op het bord. Ik had even de tijd om de eerste schermutselingen in mij op te nemen. De teamleider had in zijn Siciliaanse opening te snel gerokeerd: het paard kwam binnengehuppeld op c7. Er stonden nogal wat zwarte stukken ‘aangekrant’. Uiterst merkwaardig waren de verrichtingen op 6 (Noah). In een gelijke stelling liet hij een paar kostbare pionnen wegkapen. Geheel vrijwillig. Aardig van onze man, maar dat was toch niet de bedoeling? Op 4 had René zijn paard in de witte gelederen geposteerd: het stuk werd op e3 verwijderd, ten koste van het zwarte initiatief op de damevleugel. Naast mij op 8 (Walter) werd ook een lesje uit de schaakboeken op het bord gebracht: “hoe ontwikkel ik?”. Ik had geleerd: rustig zetjes doen, ontwikkelen en een plan. Niets van dit alles. De zwarte koning bleef op zijn post, terwijl er omheen allerlei gaten vielen.
Nee, dan op 3 (Brian), die liet zien hoe je afwachtend voor de winst kunt gaan. Zijn opponent (Thomas Manschot) vindt het blijkbaar leuk om ZSG cadeautjes te bezorgen. Ook deze avond. Via een opzichtige fout belandde Thomas in de penarie. En ik? Ik had op 7 na een rustige opzet veel meer ruimte. Ja, zo kun je een tegenstander ook tot wanhoop drijven! Op zet 19 of 20 bleef een smakelijke loper hangen. Vier zetten later konden letterlijk en spreekwoordelijk de stukken weer in het doosje. Ik was dan niet de eerste die een punt mocht bijschrijven, Brian was mij net te snel af. Hij had zijn cadeautje uitgepakt en in dank aanvaard. Dat waren twee punten in de tas. De verdedigingskunst van Noah strekte ver, maar de opgerukte kleinnood was hem te machtig. Het kleinnood van René daarentegen was naar a2 opgerukt en legde de witten lam. Mooi! Dat was dan weer prettig: 3-1 voor. Sneu dat daar maar een halfje aan toegevoegd kon worden. De kansen om matchpunt(en) mee naar Zwolle te nemen waren best wel aanwezig. Het Italiaans gambiet van Albert stierf in schoonheid en de ontwikkeling van de Walters stukken kwam niet van de grond. Veel meer woorden geef ik deze partijen niet, omdat het slotvuurwerk van de topborden afspatte. Ferdinand leek op een veelbelovende overwinning af te stevenen. Jammer dat een matje niet gevonden werd, terwijl de omstanders van alles hadden gezien (en veel ook niet). Op 2 was een verwoede strijd gaande waarbij de zwarte koning het veld werd ingejaagd. De monarch kon zich lang staande houden, maar de witte loper + dame wisten in hoge tijdnood de weg naar winst te vinden.
“Geen parel van een pot, maar wel erg vermakelijk”, mompelde onze captain. Daarmee was de nederlaag een feit. Jammer. Voor de maandag een gezellig avondje schaak. Met dank aan de ontvangende Apeldoorners gingen wij weer huiswaarts. Volgende ronde is op vrijdag 8 november in De Terp, met als opponent het sterke Amersfoort.
Schaakstad Apeldoorn 1 - ZSG 1
Bauer, J. (Jelle) 2022 - Binnendijk, F.C. (Ferdinand) 2018 ½ - ½
Wouters, C.R. (Casper) 2104 - Hoffer, M.G.A. (Miklós) 1987 1 - 0
Manschot, T. (Thomas) 1929 - Nijdam, B.J.B. (Brian) 2040 0 - 1
Galekop, W.G. (Wes) 1871 - Veld in 't, R. (René) 1943 0 - 1
Kraaijkamp, M. (Marcel) 1932 - Boer de, A. (Albert) 1868 1 - 0
Walpot, J.I. (Jan) 1882 - Knol, N.T. (Noah) 0 1 - 0
Hijl, V.S.M. (Veronique) 1772 - Klooster ten, H. (Harry) 1797 0 - 1
Beerdsen, M.H. (Marco) 1799 - Borter, W.R. (Walter) 1628 1 - 0
Gemiddelde Rating: 1914 - Gemiddelde Rating: 1897 4½-3½
De tweede ronde van de SOS-competitie verwees het ZSG achttal naar Apeldoorn. Met enige moeite had de teamleider-Osbo-de acht spelers bereid gevonden aan te treden. “Vertrek 19:00 uur, zuidzijde station”, vermeldde, naast de opstelling, de mail die ik kreeg. Merkwaardig tijdstip, want Apeldoorn ligt binnen een half rijuur van Zwolle. Had de teamleider zich vergist?
Erg handig bleek onze tijdige aankomst in het lokale Denksportcentrum niet te zijn. Geen koffie aanwezig. Het met de E. coli bacterie vervuilde drinkwater stond namelijk direct aangesloten op de koffiemachine. Geen alternatief, behalve dan slappe thee (min. 3 minuten gekookt water), frisdrank en, voor de latere uurtjes koel bier. Mijn tegenstander heel vriendelijk: “wat wilt u drinken?” Bij afwezigheid van koffie, graag een thee. U begrijpt dat onze klok met minuten vertraging werd geactiveerd. Intussen hadden mijn teamgenoten ook hun plek gevonden.
De Friese afvaardiging voerde het achttal aan. Hij opende met zijn bekende variant op de Dame-Indisch (d4, c4, Pc3, e3 en Pge2). De Dalfser chauffeur (5) perste de zetten van het Italiaans gambiet razendsnel op het bord. Ik had even de tijd om de eerste schermutselingen in mij op te nemen. De teamleider had in zijn Siciliaanse opening te snel gerokeerd: het paard kwam binnengehuppeld op c7. Er stonden nogal wat zwarte stukken ‘aangekrant’. Uiterst merkwaardig waren de verrichtingen op 6 (Noah). In een gelijke stelling liet hij een paar kostbare pionnen wegkapen. Geheel vrijwillig. Aardig van onze man, maar dat was toch niet de bedoeling? Op 4 had René zijn paard in de witte gelederen geposteerd: het stuk werd op e3 verwijderd, ten koste van het zwarte initiatief op de damevleugel. Naast mij op 8 (Walter) werd ook een lesje uit de schaakboeken op het bord gebracht: “hoe ontwikkel ik?”. Ik had geleerd: rustig zetjes doen, ontwikkelen en een plan. Niets van dit alles. De zwarte koning bleef op zijn post, terwijl er omheen allerlei gaten vielen.
Nee, dan op 3 (Brian), die liet zien hoe je afwachtend voor de winst kunt gaan. Zijn opponent (Thomas Manschot) vindt het blijkbaar leuk om ZSG cadeautjes te bezorgen. Ook deze avond. Via een opzichtige fout belandde Thomas in de penarie. En ik? Ik had op 7 na een rustige opzet veel meer ruimte. Ja, zo kun je een tegenstander ook tot wanhoop drijven! Op zet 19 of 20 bleef een smakelijke loper hangen. Vier zetten later konden letterlijk en spreekwoordelijk de stukken weer in het doosje. Ik was dan niet de eerste die een punt mocht bijschrijven, Brian was mij net te snel af. Hij had zijn cadeautje uitgepakt en in dank aanvaard. Dat waren twee punten in de tas. De verdedigingskunst van Noah strekte ver, maar de opgerukte kleinnood was hem te machtig. Het kleinnood van René daarentegen was naar a2 opgerukt en legde de witten lam. Mooi! Dat was dan weer prettig: 3-1 voor. Sneu dat daar maar een halfje aan toegevoegd kon worden. De kansen om matchpunt(en) mee naar Zwolle te nemen waren best wel aanwezig. Het Italiaans gambiet van Albert stierf in schoonheid en de ontwikkeling van de Walters stukken kwam niet van de grond. Veel meer woorden geef ik deze partijen niet, omdat het slotvuurwerk van de topborden afspatte. Ferdinand leek op een veelbelovende overwinning af te stevenen. Jammer dat een matje niet gevonden werd, terwijl de omstanders van alles hadden gezien (en veel ook niet). Op 2 was een verwoede strijd gaande waarbij de zwarte koning het veld werd ingejaagd. De monarch kon zich lang staande houden, maar de witte loper + dame wisten in hoge tijdnood de weg naar winst te vinden.
“Geen parel van een pot, maar wel erg vermakelijk”, mompelde onze captain. Daarmee was de nederlaag een feit. Jammer. Voor de maandag een gezellig avondje schaak. Met dank aan de ontvangende Apeldoorners gingen wij weer huiswaarts. Volgende ronde is op vrijdag 8 november in De Terp, met als opponent het sterke Amersfoort.
Schaakstad Apeldoorn 1 - ZSG 1
Bauer, J. (Jelle) 2022 - Binnendijk, F.C. (Ferdinand) 2018 ½ - ½
Wouters, C.R. (Casper) 2104 - Hoffer, M.G.A. (Miklós) 1987 1 - 0
Manschot, T. (Thomas) 1929 - Nijdam, B.J.B. (Brian) 2040 0 - 1
Galekop, W.G. (Wes) 1871 - Veld in 't, R. (René) 1943 0 - 1
Kraaijkamp, M. (Marcel) 1932 - Boer de, A. (Albert) 1868 1 - 0
Walpot, J.I. (Jan) 1882 - Knol, N.T. (Noah) 0 1 - 0
Hijl, V.S.M. (Veronique) 1772 - Klooster ten, H. (Harry) 1797 0 - 1
Beerdsen, M.H. (Marco) 1799 - Borter, W.R. (Walter) 1628 1 - 0
Gemiddelde Rating: 1914 - Gemiddelde Rating: 1897 4½-3½
René heeft een indeling gemaakt voor de interne competitie 2024–2025. De volgende deelnemers doen mee (startnummers op volgorde van aanmelding):
1. Noah
2. René
3. Marten
4. Ronald
5. Miklós
6. Harry
7. Walter
8. Bart
9. Albert
Door het oneven aantal is er dus iedere ronde iemand vrij.
Indeling volgens Berger tabel (9 spelers)
Datum