Op tweede vrijdag van een nieuw jaar (en volgens velen ook een nieuw decennium) nam De Roeiboot het op tegen Denk en Zet 1 uit Hattem.
Zo’n decenniumdiscussie (en 20 jaar geleden millenniumkwestie) is even voorspelbaar als onbelangrijk. Het gaat er maar om of men vindt dat onze jaartelling begin met het jaar 1 en het eerste decennium dus liep tot en met het jaar 10 en het tweede decennium van deze eeuw dus nog een klein jaar te gaan heeft. Lees verder...
Op weg naar het zuiden kachelt menig chauffeur langs Vianen. Iedere automobilist kent ze uit de verkeersberichten: ‘de Lekbrug bij Vianen, het knooppunt Everdingen, het Prins Clausplein’. Het zijn befaamde plekken waar de Nederlandse snelwegen regelmatig verstopt raken. Een niet onaardige bijkomstigheid van het spelen in de KNSB-competitie is dat de topografische kennis wordt opgefrist. Uiteraard kennen we Zuidwolde, dat zowel in Groningen als Drenthe Lees verder...
Terwijl roedels kinderen zich, rudimentaire Sint-Maarten-liederen afraffelend, rond mijn voordeur verdrongen, zonder ook maar het geringste idee van de achterliggende, humanitair-religieuze betekenis van dit oude volksgebruik (mijn kleindochter: ‘Opa, het gaat er echt alleen maar om dat je zoveel mogelijk snoep krijgt!’), scheurde ik met de auto naar de zuidzijde van het NS-station: vanouds het verzamelpunt voor de externe wedstrijden van ZSG. Het was de elfde van de elfde en we moesten naar Kampen! Waar was toch de tijd gebleven dat ikzelf op kletsnatte winteravonden in een gierende storm, met mijn zelf uitgeholde suikerbiet en met mijn kaarsje(!) na vijftig meter al jammerlijk uitgeblazen, voor slechts een uitgedroogde mandarijn of een half(!) speculaasje eenzaam zingend door de gure Achterhoek trok? Nog vertoont mijn lichaam de littekens van de woeste boerderijhonden die niet konden kiezen of ze eerst mij of eerst mijn zakje lekkers zouden verscheuren. Tegenwoordig hadden de kinderen, bij de Action gekochte, met plastic gecoate en in China geproduceerde lampions die onfeilbaar op batterijen werkten, en moeders die vanaf de straat scherp in de gaten hielden of de uitgereikte versnaperingen wel binnen het allergiepatroon van hun verweekte nageslacht pasten. Het was dan ook geen wonder dat ik mij - ternauwernood allerlei geïllumineerde peuters ontwijkend - vervuld van sombere gedachten naar onze verzamellocatie repte. Daar kwam nog bij dat we vanavond voor de SOS-competitie tegen Oefening en Ontspanning 1 speelden: opnieuw een team dat ons op papier, qua gemiddelde rating, verre in speelsterkte overtrof.
Bij het station vond ik gelukkig een groot deel van het opgewekte gezelschap dat zich tegenwoordig ‘ZSG 2 alias De Roeiboot’ noemt. Dat Brian er op tijd was, beschouwde ik gelijk al als een wonder: afgelopen vrijdag had hij me in de Terp nog wazig toevertrouwd ‘geen idee te hebben waar die zuidzijde van het station eigenlijk was’! En ook Ineke was mooi op tijd uit de hoofdstad aan komen sporen, wat sinds de elektrificering van de stoomverbinding Zwolle – Amsterdam toch eveneens als een mirakel beschouwd moest worden. Mijn humeur werd er al een stuk beter van. We verdeelden ons over twee auto’s en spoedden ons naar Wijkcentrum 'De Reyersdam' in Kampen. Henk en Piet zouden op eigen gelegenheid komen.
De Reyersdam is een mooi, misschien wat hokkerig, wijkcentrum met een grote bar en drie wedstrijdbiljarts, in het voormalige dorp Brunnepe: nu een wijk van Kampen. In Brunnepe zegt de jeugd nog ‘U’ tegen hun schaaktrainer. Dan weet je gelijk bij wat voor vereniging je terecht ben gekomen. Jaap Stam komt uit Brunnepe. We werden er allervriendelijkst ontvangen en nadat de prachtige, klassieke, houten schaakstukken uit hun cassettes waren gehaald en op de massief houten borden waren gezet, konden we beginnen.
Ik had me nog maar net een beetje door de opening geworsteld of Jan, aan bord 5, en Edward, aan bord 3, beiden met wit spelend, kregen al remise aangeboden. Enigszins tot Edwards verbijstering had Jan het aanbod al geaccepteerd terwijl hijzelf nog onderweg was naar de teamleider voor overleg. ‘Remise tegen een veel sterkere tegenstander,’ sprak Jan. ‘Altijd een mooi resultaat!’ En dat gold voor beiden.
De volgende die zo’n aanbod kreeg, was ikzelf: mijn tegenstander aan bord 8 bood gelijktijdig een welhaast gedwongen dameruil en remise aan. Omdat het gif hierna wel uit de stelling leek, accepteerde ook ik na een korte rondgang langs de borden. Het evenwicht was nooit verbroken geweest. De stand was 1½ - 1½.
Wat er precies bij Ineke aan bord 6 gebeurd was, is me nog steeds niet helemaal duidelijk. Er was al veel materiaal verdwenen (bij Ineke onder meer een Dame en bij haar tegenstander twee torens) en ze stond het equivalent van een kwaliteit achter. Wel had ze een lastige toren op haar tegenstanders achterste rij, en voorkwamen twee paarden dat de vijandelijke Dame haar stelling binnen drong. Er naderde tijdnood…
Henk was ‘na een niet helemaal gelukte opening’ al snel een pionnetje kwijt geraakt en kreeg een enorme aanval op zijn koningsstelling te verduren. Alle vijandelijke stukken stonden goed. Dat zag er ook al niet best uit… onze Maître zat diep in de denktank.
Op het eerste en tweede bord, bij Piet en Gijs, ging het echter een stuk beter. Beiden speelden een degelijke partij tegen veel sterkere tegenstanders en beiden leken betrouwbaar op weg naar remise, mogelijk naar meer. Even werd Gijs nog bevangen door een lichte onzekerheid en vroeg hij inderdaad of hij remise kon aanbieden, maar even later leek dit kleine ongemak overwonnen en zat hij weer vastberaden achter het bord. Ook Brian deed het, met wit aan bord 7, uitstekend tegen een tegenstander die zijn gehele partij staande afwerkte. Ik vergaf onze man dat hij 1. b3 geopend had: op die leeftijd was het immers raar geweest als hij dat niet had gedaan! Brian is jong genoeg om nog zijn hele leven saaie d4- of e4-openingen te spelen. Zijn Koning stond echter wel erg luchtig…
Helaas viel nu voor Ineke het doek. Toen ze - tot afgrijzen van Edward - haar toren op de achterste rij liet insluiten, ontstond er uiteindelijk een stelling van twee paarden en vijf pionnen (Ineke) tegen Dame en zes pionnen (haar tegenstander). Erg lang wist onze teamgenote, in de hoop dat de O&O-man er toch een keer genoeg van zou krijgen, of misschien op een onverhoopte paardvork, die vijandelijke Dame met haar beide paarden buiten de deur te houden. Een extra handicap was dat ze voortdurend met minder dan twee minuten op de klok speelde, en dit tegen een tegenstander die, getooid met een baard van haast oudtestamentische proporties, razendsnel zijn zetten deed om haar onder druk te houden. De profeten aan de zijlijn wisten al hoe het ging aflopen… Nadat ze had opgegeven, kreeg ze veel complimenten voor haar moedige verweer. Misschien toch een beetje een troost!
Hierna ging de bar dicht. Een afschuwelijk moment! ZSG-leden kunnen zich niet voldoende gelukkig prijzen met een bar in de Terp die nooit dichtgaat! Waarvan akte! De teamleider in mij wist gelijk wat er moest gebeuren: Henk diende een biertje te krijgen! Het was Edward die deze mooie taak op zich nam, want Henk leefde nog en zijn tegenstander begon rare dingen te doen. Brian wou wel een kopje koffie…
Met Henks tegenstander ging het inderdaad niet goed. Hoewel het met de tijdnood allemaal best meeviel, sloegen ‘s mans bloeddruk en ademhaling behoorlijk op hol en in die situatie weet Henk altijd weer het beste in zichzelf naar boven te halen. Toen de Kampense aanval niet doorsloeg, raakte de O&O-speler in paniek, verloor eerst op de drie-en-twintigste zet onnodig een kwaliteit en vervolgens op de een-en-dertigste de partij. Het was een beloning voor Henks stugge volhouden en nooit opgeven! Van het slot zal men in Kampen nog lang wakker hebben gelegen…
Barend Kamphuis x Henk van Schaik na 31. Kf1(?). 31. … Dxg3 en opgegeven
Het was nu 2½ - 2½ met op alle drie de resterende borden nog kans op een mooi resultaat. We begonnen er voorzichtig in te geloven… En toen ging het plotseling mis. Met nog 6 minuten op de klok zag Piet eerst een remiseaanbod afgeslagen worden, waarna hij ook nog eens een loper verspeelde en daarmee de partij. Gijs deed een iets te ambitieuze damezet, daar waar diezelfde Dame eigenlijk zijn hele stelling bijeen had gehouden. Afwachten en niets doen was beter geweest. Ook hier was het plotseling klaar: ‘Einstürzende Neubauten’ (naar de Duitse pioniers van de noiserock) was de term die spontaan in me opkwam. Jammer van twee verder zo goed gespeelde partijen! Het lijkt erop dat in tijdnood de ratingverschillen altijd versterkt doorwegen: 4½ - 2½ voor Oefening en Ontspanning. Sint-Maarten veranderde plotseling in Halloween…
Dat van die ratingverschillen gold overigens niet voor Brian, die er een beetje zenuwachtig van werd dat wij ons nu allemaal rond zijn bord verzamelden. Omdat hij vorige maand veel te snel verloren had, had ik hem gevraagd zich deze keer wat beter bewust te zijn van de enorme zeeën aan tijd die hij in de externe competitie heeft. Dat had hij blijkbaar letterlijk genomen want hij had minder dan een minuut over en speelde eigenlijk op zijn increment. Gelukkig verkeerde zijn, nog altijd staande(!), tegenstander ook in ernstige tijdnood. Brian bood remise aan en dat werd geaccepteerd. Een prima resultaat tegen een 1700-speler! Na analyse baalde onze man nog het meest dat hij tijdens de partij 26. Ph4 over het hoofd had gezien:
Brian Nijdam x Wout Ekkelboom na 25. … Th8. 26 Ph4 wint: 26. …gxh4 wordt gevolgd door 27. Txf6; 26. … Pe4 door 27. Txf7. Na 26. … Pd7 27.Dg4! Brian speelde echter het voor de hand liggende 26. Tf2 waarna de partij uiteindelijk remise liep.
In de auto, terug naar huis, bespraken Gijs (adrenaline) en Brian (koffie) de voor- en nadelen van ongeveer alle schaakopeningen die ooit bedacht zijn. Ikzelf reed maar één keer verkeerd. En hoewel niet iedereen tevreden zal zijn met de uiteindelijke uitslag van zijn of haar partij, constateerde ik toch dat de hele Roeiboot eigenlijk opnieuw erg goed gespeeld had tegen deze sterke tegenstanders. Als we zo doorgingen, moesten die matchpunten beslist een keer gaan komen! ‘En van nu af aan wordt het alleen maar beter,’ zei Brian, die de gemiddelde ratings van de resterende teams in onze klasse had bestudeerd. Volgende maand, op de twaalfde van de twaalfde, Dronten 1 uit!
Lees verder...