Een gedenkwaardige avond in De Terp

Vrijdag 22 maart, een behoorlijk drukke schaakavond in De Terp. Ons tweede team in de SOS-competitie moest na een 2,5 - 2,5 tussenstand van een week geleden de klus tegen Dronten zien te klaren om in 2 D nog enig uitzicht te houden op lijfsbehoud. Hoe dit afliep, lees je aan het eind van het artikel.

In 3 C kon De Roeiboot vrijuit spelen tegen gedoodverfd kampioen Denk en Zet/N.G.K.Z. Huiskamervraag: waar staat dat N.G.K.Z. voor?

Aan het begin van de avond licht paniek: Muharem Mujkanovic is in het huis en de wat langer meespelende ZSG-ers herinnerden zich wel dat Muharem zijn schaakavonden in het Denksportcentrum placht te bekronen met een Beerenburg. Daar hadden we zelf niet aan gedacht en het was twijfelachtig of de uitbater van De Terp op eigen initiatief wel sterke drank in huis haalde. Na enig zoeken vond Alfred een bijna halfvolle fles van het goedje waarmee die crisis snel bezworen was.

Denk en Zet heeft nog een tweede oud-ZSG-er in de gelederen: Erik Dekker. Hij mocht het op bord twee opnemen tegen de dit jaar debuterende George van Keulen. Dat werd een meeslepend gevecht, waar ik op bord drie fijn getuige van kon zijn. Door een kleine onachtzaamheid verloor George in het vroege middenspel een kwaliteit en leek de beslissing vroegtijdig gevallen. Onze man toonde echter uit het goede schaakhout te zijn gesneden. Via een listig valletje won hij de kwaliteit terug en Erik was zo sportief daar tijdens de partij al zijn complimenten voor te geven: “Mooi zetje…” Wat hierna restte was een toreneindspel met voor George een pion minder. Moeilijk, maar niet onmogelijk. Nog een kleine twee uur werd dit gevecht voortgezet. Erik beging geen onnauwkeurigheden en tegen elven mocht hij het volle punt laten aantekenen. Ongetwijfeld een leerzame avond voor George. Wat me bevalt is de rust die hij uitstraalt aan het bord. Geen haastig gespeelde zetten. Aan hem en Anna (vanavond helaas verhinderd) heeft de Roeiboor al veel plezier beleefd. Hopelijk kan dat een aantal andere wat oudere jeugdspelers inspireren ook extern voor de senioren te gaan spelen. In de breedte kan ZSG wel wat versterking gebruiken.

Links van George speelde ik aan bord drie een van twee kanten weinig geïnspireerde partij tegen Martijn Legtenberg. In een slordig geschreven opstelling van de captain van Hattem dacht ik eerst: “Hé, ik speel tegen het neefje van Martin”, zo matig was de e van een o te onderscheiden. Het bleek toch echt Legtenberg te zijn en elke familierelatie met Das Boot Mitglied Martin was niet existent. In een stelling waarbij ik me niet helemaal op mijn gemak voelde (een Aljechin die op zet twee veranderde in een Weense partij) werd na iets meer dan 20 zetten remise overeengekomen door zetherhaling.

Op de borden vijf en zes hadden Ineke en Robert respectievelijk een nul en een vol punt laten aantekenen. Bij Robert zag het er allemaal vrij gestroomlijnd uit; wat er bij Ineke precies misging weet ik niet, maar dat heeft ze ongetwijfeld met Ferdinand inmiddels boven tafel gekregen. Bij Reinier op bord acht zagen we het inmiddels bekende patroon. Tegen Paul Andriciuc is er na de opening niet veel aan de hand. Een kortsluiting in de bovenkamer leidt tot zwaar materiaalverlies, in dit geval een dame; er wordt vol goede moed verder geschaakt en na zo’n anderhalf uur spelen noteren we een nul.

Het mooiste moest toen echter nog komen. Op bord één nam Arjan, voor de derde keer dit seizoen invaller, het op tegen de al genoemde Mujkanovic. In een lange partij legde hij Muharem het vuur na aan de schenen (zie partij). Zoals wel vaker had Arjan echter twee tegenstanders: Muharem én de klok. Ook met de tien seconden increasement per zet was het te moeilijk om een vol punt te incasseren. Een remise tegen een speler van dit kaliber is echter nog altijd een meer dan respectabel resultaat.

Ook Henk van Es (bord 4) en Koen (bord 7) speelden deze avond puike partijen. Beide heren beleven sowieso al een mooi seizoen in de externe competitie. Ook in invalbeurten in het Vlaggenschip en Das Boot hebben de heren al een mooie ratingwinst weten aan te tekenen tegen heel behoorlijke tegenstanders.

In een aanvankelijk voor Koen voordelig eindspel met elk een dame, twee torens en zes pionnen moest Koen na een iets minder nauwkeurige zet het initiatief aan tegenstander Johan van der Velde laten. In de koningsaanval die daarop volgde had Johan, nadat hij de sterkste voortzetting één keer niet gevonden had, genoegen moeten nemen met remise door eeuwig schaak. Zoals wel vaker voor de speler die zojuist de zo goed als zekere winst had weggegooid, kon Johan dat niet opbrengen en Koen was er als de kippen bij om via een fraaie counter de witte koning mat te zetten.

Henk moest tegen Harry Kloppenburg veel langer werken voor zijn verdiende punt. Al in de opening had Henk een voordelige stelling bereikt en in het middenspel werd dit zelfs naar beslissend voordeel uitgebouwd. Uiteraard laat de engine bij het naspelen een paar fraaie en snellere winstwegen zien. Henk koos een enkele keer voor een wat prozaïscher voortzetting die ook degelijk en zeker naar de winst voerde. (zie partij).

Zo stond aan het eind van de avond een 4-4 stand op het scoreformulier. De felicitaties voor het behaalde kampioenschap konden naar Hattem, met 9 matchpunten zijn zij in de slotronde, op maandag 9 april in Ermelo, niet meer te achterhalen. De Roeiboot is het eerste team dat een matchpunt heeft afgesnoept van dit sterke achttal.

Wat gebeurde er ondertussen in de drie partijen van het tweede tegen Dronten? Misschien wel genoeg om een volwaardig wedstrijdverslag mee te vullen en zoals wel vaker dit seizoen was de afloop niet in Zwolsch voordeel. De ANPARC kwam in een bepaald comfortabele stelling met twee volle boeren voor; waar het mis ging was mij en velen met mij niet helemaal duidelijk (en de ANPARC zelf waarschijnlijk ook niet), maar bij het scheiden van de markt stond er een halfje achter zijn naam. Harry leek zijn tegenstander behoorlijk of zelfs helemaal te overspelen, maar toen de trekker definitief overgehaald kon worden verschenen er opeens beren op de weg. In plaats van een dik verdiend punt moest onze voorzitter nu een heel zure nul laten aantekenen. Allicht hebben deze twee partijen het resultaat op het bord van Richard ook nog beïnvloed. Wetende dat de twee teamgenoten toch minstens anderhalf (en waarschijnlijk twee) bordpunten zouden binnenslepen was remise ruim voldoende voor de twee matchpunten, al nodigde de licht voordelige stelling misschien best uit nog even door te spelen. Een begrijpelijke, maar achteraf gezien wellicht te betreuren beslissing. Er wacht nu een loodzware opdracht maandag 8 april in de slotronde te Kampen te winnen van de gastheren van O&O, een team dat zelf in een zware kampioensstrijd is verwikkeld met De Combinatie uit Harderwijk dat op bordpunten beslist lijkt te worden. Waarschijnlijk is voor ZSG 2 zelfs een 4-4 niet genoeg, gezien het bordpuntensaldo en het programma van de concurrentie. 

En waar was de kapitein dan vanavond, de man die toch zelden of nooit verzaakt bij verplichtingen voor de Roeiboot? Gé had vanavond goede redenen niet mee te spelen en het was prettig dat hij nog ruim op tijd in de zaal was om als toeschouwer de belangrijkste partijgedeelten van de teamgenoten mee te krijgen.

Antwoord huiskamervraag: Nooit Gedacht, Kroon Zet

Gijs de Koning Gans